Opracowanie stanowi część dokumentacji projektowej realizacji Południowej Obwodnicy Warszawy na odcinku od węzła „Puławska” do węzła „Lubelska”. Projektowany odcinek, stanowiący trasę miejską na parametrach drogi ekspresowej, wykorzystuje korytarz zgodny z ustaleniami dokumentów planistycznych określających politykę przestrzenną m.st. Warszawy. Podstawowe założenia jakie przyjęto dla rozwiązań technicznych POW miały na celu uwzględnienie – przy zachowaniu określonych wymagań dla tras ekspresowych – wszystkich aspektów związanych ze zminimalizowaniem odziaływania na środowisko. Jako generalne przesłanki do projektowania określono: realizację tunelu pod Ursynowem, zminimalizowanie skutków uciążliwości dla mieszkańców Miedzeszyna i Falenicy poprzez poprowadzenie trasy w wykopie, zachowanie w rejonie Skarpy Warszawskiej warunków wymaganych dla stref ochrony systemu przyrodniczego. Dodatkowo uwzględniono aspekty ekologiczne przy przekraczaniu mostem doliny Wisły oraz zminimalizowano skutki przejścia przez obszar Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Koncepcja trasy wymagała zastosowania nietypowego podejścia do wyboru i kształtowania obiektów inżynierskich, dzięki czemu jedynie niecałe 40% trasy prowadzone jest w poziomie terenu.  Do najistotniejszych elementów koncepcji należą obiekty, których projekty można uznać za prekursorskie w skali kraju tj. tunel pod Ursynowem o długości ok. 2,6 km, most przez Wisłę o długości ponad 1 km oraz estakada o długości ok. 1,6 km w MPK służąca zachowaniu rodzimych cech przyrodniczych terenu jak również warunków dla migracji zwierząt.