Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Marki jest opracowaniem obejmującym teren gminy, o pow. 2 620 ha. Opracowane studium jest ukierunkowane na procesy dynamicznego rozwoju wynikające ściśle z sąsiedztwa Warszawy oraz konieczności zachowania korytarzy przestrzennych dla planowanych liniowych obiektów infrastruktury transportowej o znaczeniu krajowym – drogi ekspresowej S 8 Via Baltica i zintegrowanych z nią węzłów komunikacyjnych. Wschodnią część obszaru opracowania stanowi kompleks leśny wchodzący w Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu (WOChK), pozostała część gminy została przeznaczona głównie pod tereny o funkcji mieszkaniowej o różnych typach. Miasto charakteryzuje układ liniowy. Wzdłuż głównej drogi przebiegającej przez Marki – drogi wojewódzkiej nr 629 wyznaczone zostały tereny usługowo-mieszkaniowe z koncentracją usług w okolicach rzeki Długiej i w zbliżeniu do lasów WOChK. W środkowej części gminy na zachodzie znajduje się większe skupisko terenów o funkcji produkcyjno-usługowej i technicznej. Celem opracowania dokumentu było podnoszenie jakości warunków życia mieszkańców gminy poprzez wykorzystanie jej walorów i warunków rozwoju, oraz przeciwdziałanie degradacji wartościowych elementów, wynikających z silnego związku z układem przestrzennym i potencjałem gospodarczym Warszawy, a co za tym idzie wszystkimi ubocznymi skutkami spontanicznego i chaotycznego rozwoju właściwego dla miast aglomeracji warszawskiej.